<<Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ>>Όταν πεθάνω μάνα μου, δεν θέλω να ξεχάσεις,
τον πράσινό μου τον μπερέ, στον τάφο μου να θάψεις.
Δεν θέλω δόξες και τιμές, στεφάνια και αψίδες.
Μονάχα στην κηδεία μου, να 'ρθούνε λοκατζήδες.
Σε μία ζώνη ρίψεως, τον τάφο μου ανοίχτε,
κομμάντο μ' αλεξίπτωτα γύρω - γύρω ρίχτε.
Δεν θέλω η μανούλα μου, για μένανε να κλάψει.
Στον ξύλινό μου τον σταυρό Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αχ πατρίδα είσαι μάνα μου αρχόντισσα Ελλάδα μου
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι, πού μὲ βιά μετράει τὴν γῆ.
Ἀπ' τὰ κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη, χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες πικραμένη, ἐντροπαλή,
κ' ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες, ἔλα πάλι, νὰ σοῦ πῇ.
Ἄργιε νὰ 'λθῃ ἐκείνη ἡ 'μέρα, καὶ ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατὶ τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά
