Να είναι ευλογημένο, γιατί έτσι και αλλιώς, είναι καλά γραμμένο.
Ένα ακόμη ευχαριστώ, είναι λίγο. Ας ευχηθούμε το καλύτερο.
Νικόλαος Νημάς
Αν θέλεις ΦΙΛΕ, ΚΑΤΑΛΑΒΕ κι εμάς.
Στην ορθοδοξία μεριμνούμε και για το σώμα,
όχι μόνον για το πνεύμα, έτσι παραλάβαμε.
Το σώμα την αποψινή Πέμπτη πενθούσε πρώτο.
Δεν ένιωσε απόψε
τον συνωστισμό και την αγία επαφή των άλλων.
Δεν είδε απόψε
τα φώτα να σβήνουν στην έξοδο του Εσταυρωμένου,
τα κεριά δεν τα είδε.
Δεν άκουσε απόψε
το "Σήμερον κρεμάται" πίσω από την Πύλη
να πλησιάζει, να δυναμώνει,
να κομπιάζει, να κλαίει και ο διπλανός μας.
Δεν μύρισε απόψε
τα χνώτα και των άλλων τα ρούχα
ούτε τα άνθη των στεφάνων.
Δεν άγγιξε απόψε
το ξύλο εις ανάμνησιν φρικτή.
Δεν θα γευτεί αύριο
το Σώμα και Αίμα, Άνοιξη δεν θα νιώσει.
Αδύναμο είναι το σώμα μας,
κι ας υψιπετεί ενίοτε υπεροπτικό το πνεύμα.
Απόψε το σώμα
πενθούσε φίλε μοναχό στο σαλόνι.
Καταλαβαίνεις? Αδύναμο το σώμα, αναγκεμένο.
Απόψε το σώμα έκλαψε πρώτο
πριν ακόμη συγκινηθεί το πνεύμα.
Καταλαβαίνεις φίλε?
"Και άγουσιν Αυτόν οι στρατιώται ..."
Τον έσερναν δεμένο και παραπατούσε.
Το σώμα άκουσε και φοβήθηκε τα δεσμά
και τα μαρτύρια και παραπάτησε απόψε,
πριν ακόμα συγκινηθεί το πνεύμα.
Δεν ξέρω αν ΦΙΛΕ κατάλαβες.
Προσεύχομαι να ένιωσες όμως, αφού κι εσύ
σωματικός είσαι όπως κι εγώ.
Ν.Ν. μια Μεγάλη Πέμπτη αξέχαστη
(ίσως η πιο κατανυκτική που ζήσαμε)
