ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ
(Μ.: Χατζής, Σ.: Τσώτου, Ε.: Χατζής)

Μια νέα άρχισε πριν λίγα χρόνια χιλιετηρίδα
και τότε πρόσφυγες μετακομίσαμε σ' άλλη πατρίδα
αυτά που έκανα αυτό που ήμουνα το ξανακάνω
βρώμικο κόκκινο αίμα ανθρώπινο σε γκρίζο επάνω
καινούργια όνειρα καινούργιο βούλιαγμα στην αυταπάτη
Που είναι η αγάπη;

Πώς παιανίζανε θούρια οι πάντες μες τις πλατείες
κι ποιητάδες χρόνια υπόσχονταν ευτυχισμένα
όπως χορεύανε οι σαλτιμπάγκοι στη Βενετία
όπως τραγούδαγαν οι τροβαδούροι το χίλια ένα
στίχους που ρώταγαν το στρατοκόπο και τον διαβάτη
Που είναι η αγάπη;

Απ' τα μπαγκάζια τους βγάζουν τον πόλεμο τα επιτελεία
και τα κομπιούτερ τους ξαναρυθμίσανε οι τεχνοκράτες
μακριά από το πλήθος κεντάνε ψέματα κόμμα τελεία
οι κατ' επάγγελμα λαοπατέρες και δημοκράτες
όλα παλιά όλα ολοκαίνουργα μα λείπει κάτι
Που είναι η αγάπη;

Πάλι τα ίδια, το μεροκάματο μέσα στο κρύο
τα ημερολόγια μόνο που αρχίζουνε τώρα από δύο
οι αμερικάνοι ψάχνουνε κάποιους να προστατέψουν
υπάρχουν τόσοι στον κόσμο άμαχοι για να κλαδέψουν
Το 2030 αν γίνει γκάλοπ για την αγάπη
θα πουν στο ίντερνετ δεν αναφέρεται παρόμοιο κάτι
-
ΜΟΝΟΛΟΓΟΥΜΕ
(Μ.: Χατζής, Σ.: Τσώτου, Ε.: Χατζής)

Εγώ μιλώ με τ' άλογα, το Σπίνο, τον Κορυδαλλό,
με όντα εγώ παράλογα και με ανθρώπους δε μιλώ.
Μονολογούμε, μονολογούμε, τι λεν οι άλλοι ούτε που ακούμε.
Τον ξένο πόνο δεν τον μπορούμε, μιλάμε έτσι για να μιλούμε.
-
Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
(Μ.: Χατζής, Σ.: Λ. Παπαδόπουλος, Ε.: Χατζής)

Σ' αυτή την πόλη δεν υπάρχει ούτε ένα στέκι για ν' ανταμώνουνε μονάχα οι καλοί
Η κοινωνία μας τους έχει στο ντουφέκι και ξημερώνονται στο πρώτο το σκαλί
Μάνα μου συγνώμη που ξανάρθα πάλι κλείσαν όλοι δρόμοι δεν υπάρχουν άλλοι

Σ' αυτή την πόλη δεν υπάρχουνε δυο φίλοι να πεις τον πόνο σου, να βρεις παρηγοριά
Κι' όλο και σβήνει της ζωής σου το φυτίλι λες και τ' ανάψανε στο στόμα του βοριά
Μάνα μου συγνώμη που ξανάρθα πάλι κλείσαν όλοι δρόμοι δεν υπάρχουν άλλοι